در صورتی که چند دندان متوالی خود را از دست داده باشید ، یکی از روش‌های جایگزینی دندان‌های از دست رفته بریج بر پایه ایمپلنت است که می‌تواند عملکرد و زیبایی را به لبخند و دهان شما بازگرداند .

بریج بر پایه ایمپلنت مانند بریج دندان معمولی نوعی ترمیم دندانی است که اختصاصی برای بیمار ساخته می‌شود تا جای خالی دندان‌ها را پر کند . بریج بر پایه ایمپلنت بر خلاف بریج معمولی به دندان‌های طبیعی وصل نمی‌شود بلکه به جای آن به پایه‌ های ایمپلنت متصل می‌شود. ایمپلنت دندان طی یک عمل جراحی در داخل استخوان فک جایگذاری می‌شود.

شرایط لازم برای بریج بر پایه ایمپلنت چیست ؟

بریج بر پایه ایمپلنت در شرایطی توصیه می‌شود که دو یا چند دندان خود را از دست داده ‌اید و میخواهید جای خالی آنها را پر کنید یا به علت آسیب ‌دیدگی شدید دندانها باید آنها را جایگزین نمایید . دندان‌پزشک پیش از هر تصمیم، ابتدا وضعیت دندان‌ها و استخوان فک را بررسی می‌کند تا مطمئن شود می‌توانید این ترمیم دندانی را استفاده کنید.

برای کاشت ایمپلنت دندان ، باید تراکم و حجم استخوان فک برای پشتیبانی از ایمپلنت کافی باشد . در غیر این صورت نمی‌توانید ایمپلنت بکارید بلکه باید ابتدا عمل پیوند استخوان انجام دهید تا استخوان فک تقویت شده و حجم آن افزایش پیدا کند. به این ترتیب پایه و فونداسیون محکمی برای پشتیبانی از ایمپلنت ایجاد می‌شود. در بسیاری از شرایط علت تحلیل رفتن استخوان، خالی ماندن جای دندان به مدت طولانی است چرا که از زمانی که دندان کشیده شده و یا می‌افتد، استخوان فک شروع به تحلیل رفتن می‌کند. کاشت ایمپلنت دندان از تحلیل رفتن استخوان پیشگیری می‌نماید. در مواردی که استخوان به شدت تخریب شده باشد ممکن است دندان‌پزشک نوع دیگری از ترمیم دندانی را به شما توصیه کند.

بریج بر پایه ایمپلنت چگونه کار می‌شود؟

پس از معاینه کامل، برنامه‌ ریزی درمانی انجام می‌شود. معاینه شامل مشاهده بصری وضعیت دهان، عکس پرتوی ایکس، سی ‌تی ‌اسکن در صورت لزوم و همچنین قالب ‌گیری می‌باشد. در عکس پرتوی ایکس و سی ‌تی‌ اسکن وضعیت ریشه دندان‌ها، استخوان فک، موقعیت عصب ها و حفره سینوس مشخص می‌شود و به این ترتیب دندانپزشک می‌تواند محل دقیق کاشت ایمپلنت را تعیین کند. برای تعیین محل کاشت ایمپلنت باید شرایط بریج نیز در نظر گرفته شود.

کاشت ایمپلنت اولین مرحله شروع درمان بریج بر پایه ایمپلنت می‌باشد. برای این منظور تحت بی‌ حسی موضعی بافت‌های دهان بی‌ حس می‌شود. سپس برشی در لثه ایجاد می‌شود تا دندان‌پزشک به استخوان فک دسترسی پیدا کند. سوراخی متناسب با ابعاد ایمپلنت داخل استخوان فک دریل میشود. سپس ایمپلنت در داخل آن قرار می‌گیرد. معمولاً بریج بر پایه ایمپلنت به دو پایه ایمپلنت نیاز دارد اما ممکن است ترمیم‌های بزرگ‌تر به تعداد بیشتری نیاز داشته باشد. پس از کاشت، چند ماه باید صبر کنید تا استخوان فک رشد کرده و به ایمپلنت جوش بخورد. به این فرآیند یکپارچگی استخوان گفته می‌شود. در صورتی که یکپارچگی استخوان با موفقیت انجام شود ایمپلنت کاملاً محکم و باثبات شده و به ‌هیچ ‌وجه تحت فشار جویدن غذا از جای خود تکان نمی‌خورد. پس از چند ماه که استخوان کاملاً التیام یافت، در جراحی ساده ‌ای، لثه روی ایمپلنت برش می‌خورد تا دندان‌پزشک بتواند اباتمنت و بریج را روی ایمپلنت نصب کند. در صورتی که از ایمپلنت و اباتمنت یک تکه استفاده شده باشد و اباتمنت از لثه بیرون نزده باشد نیازی به جراحی دوم نیست. پس از قالب‌ گیری و ساخت بریج در لابراتوار دندانپزشکی اندازه آن در دهان بررسی می‌شود و در صورتی که کاملاً بریج اندازه و متناسب باشد با کمک پیچ یا چسب مخصوص دندانپزشکی بر روی ایمپلنت متصل می‌شود.